นิทานรัก Options
นิทานรัก Options
Blog Article
ยิ่งค้นยิ่งเจอ คนเกาหลีแท้ๆ ยังโดนเหยียด
นิทานชุด จากแรงบันดาลใจ เจ้าหญิงขี้อิจฉา
นิทานความรักสุดพิลึกเรื่องนี้ พิลึกที่สุด เพราะพระเอกของนิทานเรื่องนี้ไม่ใช่คน แต่เป็น “ภูเขา” ส่วนนางเอกของเรื่องเป็นหญิงสาวที่เป็นมนุษย์ธรรมดา ๆ
คติสอนใจ : ความเกียจคร้านแม้จะทำให้เราสบาย แต่ก็อาจนำทุกข์ภัยมาสู่ตนได้
เจ้าหญิงองค์แรกเป็นเจ้าหญิงที่งามสง่าและอ่อนหวาน สมกับความเป็นเจ้าหญิงยิ่งกว่าเจ้าหญิงองค์ใดในปฐพี ความงามและกิริยาของพระองค์แลดูเจิดจรัสจนผู้ที่พบเห็นยากที่จะละสายตาจากพระองค์ไปได้ ส่วนเจ้าหญิงองค์ที่สองเป็นเจ้าหญิงที่ชาญฉลาด ชนิดที่นักปราชญ์ผู้เชี่ยวชาญในด้านเศรษฐกิจ การรบและการปกครอง ต่างยกย่องให้พระองค์เป็นเจ้าหญิงนัก ปราชญ์ผู้เฉลียวฉลาดไม่เป็นสองรองจากผู้ใด และเจ้าหญิงองค์สุดท้าย พระองค์ทรงเป็นเจ้าหญิงที่ดูเรียบง่าย แต่มีจิตใจเมตตาเกินกว่าที่จะหาผู้ใดมาเสมอเหมือน
เจ้าหญิงองค์แรกทรงจัดโต๊ะน้ำชาเลี้ยงอาหารว่างให้แก่เจ้าชายอย่างสมเกียรติ รสชาติของขนมอบละมุนลิ้นและน้ำชากลิ่นกรุ่นที่เจ้าหญิงบรรจงปรุงถวาย ประกอบกับกิริยาที่งามสง่าและอ่อนหวาน สะท้อนความเป็นกุลสตรีของเจ้าหญิงออกมาได้อย่างเด่นชัด ซึ่งตลอดเวลาที่เจ้าชายนั่งดื่มน้ำชากับเจ้าหญิงนั้น เจ้าชายรู้สึกราวกับว่าเวลาได้หยุดลงชั่วขณะ เจ้าชายไม่ทราบว่าความรู้สึกนั้นคืออะไร แต่พระองค์รู้ดีว่าความประทับใจที่พระองค์มีต่อเจ้าหญิง มันลึกซึ้งเกินกว่าที่พระองค์จะบรรยายเป็นคำพูดได้!
นิทานความรักระหว่างภูเขากับคนจะลงเอยกันอย่างไร? คนแต่งนิทานขออุบเรื่องราวให้อ่านกันเองนะครับ
ทุก ๆ วัน ลูกกวาดมักจะชวนเพื่อน ๆ มานั่งล้อมวงฟังนิทานเคล้าเสียงคลื่นที่ริมหาด เด็ก ๆ ทุกคนรักลูกกวาดเช่นเดียวกับที่ลูกกวาดรักพวกเขา รอบวงนิทานจึงเต็มไปด้วยความฝันที่แสนสุข จวบจนกระทั่งวันหนึ่ง ลูกกวาดจำต้องลาจากเพื่อน ๆ เพื่อตามคุณพ่อคุณแม่เข้าไปอยู่ในตัวเมือง ความสุขรอบวงนิทานจึงสิ้นสุดลงพร้อม ๆ กับหยาดน้ำตาของเด็ก ๆ ที่เอ่อล้นออกมาด้วยความอาลัยรัก
หนูสองตัวอาศัยอยู่ในบ้านใหญ่หลังหนึ่ง คืนวันหนึ่ง เมื่อเจ้าของบ้านเข้านอนแล้ว...อ่านต่อ
นิทานปรับพฤติกรรมเด็ก เหมียวเหมียวกับโฮ่งโฮ่ง
แต่การที่จะแต่งงานกับเธอได้ต้องผ่านการทดสอบมากมายนานนัปประการ
พอผมนึกภาพของนางเอกได้ เนื้อเรื่องก็ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในแบบที่ผมถึงกับนอนแต่งไป ยิ้มไป ทั้ง ๆ ที่ป่วย
คติสอนใจ นิทานรักของสองเรา : คนพาลย่อมไม่รู้จักบุญคุณผู้อื่น
หรือจะมัวแต่ฟูมฟายโทษตัวเองกับความรักที่ให้ไปแต่ไม่ได้รักตอบ...??